انتقال
پایتخت مسئله اى است که همواره مورد توجه حکومت هاى گذشته ایران بوده است
تا این که پس از تجربه هاى گوناگون انتقال پایتخت از سوى شاه عباس،
نادرشاه، کریمخان زند و دیگران به شهرهایى چون اصفهان، مشهد و شیراز، آغا
محمدخان قاجار با قراردادن تهران به عنوان پایتخت ابدى، جامه ترافیک سنگین
را بر قامت تهران دوخت و سنگ بناى تجارت هاى میلیاردى را در این شهر نهاد
تا آن ده و روستاى کوچک به کلان شهرى این چنین تبدیل شود. مقوله پایتخت یا
مرکزیت سیاسى در ایران، همانند محدوده هاى سیاسى آن، در طول تاریخ فراز و
نشیب هاى زیادى داشته است و به تبعیت از تغییر حکومت، پایتخت آن نیز، جز در
موارد معدود، از شهرى به شهر دیگر جا به جا شده است.
نگاهى به گذشته تاریخى این تغییر و تحول حاکى از انگیزه هاى مختلفى است که
به تناسب زمان، مکان و ساختار اجتماعى حکومت، با محفوظ داشتن استراتژى
سیاسى و مسایل ژئوپولیتیکى زمان، موجب جا به جایى مرکز سیاسى کشور شده است.
این انگیزه ها عمدتاً در وهله نخست سیاسى - امنیتى، و در وهله دوم
اقتصادى - اجتماعى بوده است.
دانلود بررسی ضرورت ها و چالش های تغییر پایتخت,pdf