طبیعت
دستاورد بهترین معمار یعنی خداوندگار است و اغلب برای معماران بهترین
سرچشمه الهام بوده است. بشر در طول تاریخ از هنگامی که سرپناه، مسکن، محل
زیست، محل کار و یا هر نوع فضایی را ساخته و مورد بهره برداری قرار داده،
همیشه عوامل طبیعی در این ساختار یک اصل مهم و اساسی برای او بوده اند.
معماری انسان در این دوران تاریخی آگاهانه دو موضوع فرم و عملکرد را آشکارا
در برداشته است.
به کارگیری فرم های طبیعی در معماری، نشانه گرایش انسان به آثار خلقت و
تاثیرات آن است. از سوی دیگر فرم های طبیعت در گذشته از نقش موثرشان چه در
زمینه عملکردی و چه در باب زیبایی، از احترام و تقدس در فرهنگ ها و اقوام
ملل مختلف برخوردار بوده اند. به عنوان مثال حیوانات و پرندگان در کشورهای
مختلف و در آیین ها و جوامع گوناگون بنا به گذشته فرهنگی آنها، هر یک تقدسی
خاص داشته اند. به گفته پل کله نویسنده و نقاش سوییسی (1940-1879)، ارتباط
با طبیعت ضروری ترین شرط برای هنرمند است. هنرمند انسان است: او خود طبیعت
است، بخشی از طبیعت و در میان فضای طبیعی.
طبیعت در بسیاری از راهبردهای منتهی به خلاقیت معماری تاثیر می گذارد.
طبیعت همیشه در همه جا حاضر و طبقه بندی ناپذیر و به مثابه ابزاری بسیار
قدرتمند برای الهام بخشی، است. حضور آن در استعاره، تقلید، تغییرپذیری فرم و
مصالح معماری آشکار است.
دانلود بررسی معماری و طبیعت،pdf
