توجه
به سکونتگاه و برنامهریزی توسعه سکونتگاههای انسانی با رویکردهای
گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کالبدی- فضایی و ... از جمله ارکان
اساسی دستیابی به توسعه پایدار میباشد. بنابراین مکانیابی سکونتگاههای
جدید در بهبود و دسترسی جوامع به خدمات اساسی، ابزاری مهم در شتاب بخشیدن
به توسعه منطقهای به شمار میرود. امروزه مهاجرتهای روز افزون روستاییان
به شهرها باعث گسترش و بزرگتر شدن شهرها، به وجود آمدن قطبهای رشد و
توسعه، ناعدالتی اجتماعی، اقتصادی و در نهایت برهمخوردگی محیط انسانی و
طبیعی گردیده است. از جمله راهبردهای جلوگیری از مهاجرت روستاییان به
شهرها، توسعه و گسترش سکونتگاههای مناسب، جایگزینی سکونتگاههای نامناسب و
پیشبینی و مکانیابی سکونتگاههای جدید به نحوی است که توسعه پایدار را
فراهم آورد.